Kur ti pyet për mjekun më të mirë kirurg ORL në Tiranë, sidomos kur mendon mungesat e jashtëzakonshme që ne kemi për mjekë ORL dhe nis të kap ankthi, të japin njëzëri një emër, Alfred Aga.
Ai ka na treguar pse e mori këtë vendim për t’u kthyer dhe kontribuar në Shqipëri, edhe pas ofertave që nuk munguan në Itali. Siç na e pohon edhe vetë, mungesat për mjek ORL janë të dukshme, por pasioni dhe dashuria për vendin, e mban këtu.
Po, kam mbajtur kontakte të mira me të gjithë kolegët. Ata që ishin miqtë e mi të specializimit, tani janë bërë drejtorë klinikash, ashtu si unë që drejtoj pjesën time në spital. Kemi bashkëpunime. Çdo vit, në Brescia, aty ku kam studiuar, bëhet një shkollë verore për të trajnuar kirurgë ORL dhe neurokirurgë nga të gjitha vendet e botës. Çdo vit unë ftohem, është viti i 8 apo i 9 radhazi që ftohem si lektor apo si trajnues. Gjithashtu edhe nëpër konferenca marr pjesë.
Gjithë miqtë e mi apo kolegët që kemi qenë në Brescia gjithë ato vite habiteshin me fiksimin tim, që kisha, që do kthehem në Shqipëri. Madje dhe bashkëshortja ime habitej. Habitet akoma. Ishte një dëshirë e lindur që në momentin që u largova, që unë do kthehem. Arsyen nuk di të ta them.
Mund të jetë ajo dëshira për vendin, mund të jetë nostalgjia apo lidhja që kam me Shqipërinë. Janë shumë faktorë, nuk është vetëm një. Fakti është që deri në vitin e fudnit, pra vitin e 6 unë e kisha këtë bindje totale. Pasi fillova speacilizmin, vazhdonte e njëjta bindje. Erdha u informova dhe nëpër spitalet në Tiranë, nëse ishin kushtet teknike dhe instrumentat me të cilat unë po specializohesha. Pashë që vetëm në spitalet private mund të realizoja atë që bëja atje dhe i qëndrova kësaj bindjeje.
Në vitin e katërt më erdhën shumë oferta nga spitale të ndryshme dhe pati një moment lëkundjeje. Kam pasur mundësinë të shkoj në spitalin e Cagliarit apo edhe në Romë, por gjithmonë ishte fiksimi apo dëshira e pandryshuar për vite të tëra që të kthehem. Por me kushtin që atë që kam mësuar atje, të kem mundësi ta ushtroj. Nuk mund të degradosh nga ana profesionale, nëse rri në një ambient që nuk ka instrumentet kryesore bazë. Duke qenë se këtu plotësoheshin këto kushte, vendosa që të kthehem. Dhe mund të them, që nuk jam bërë pishman.
Pashë që kishte nevojë për mjek ORL. Nevoja është gjithmonë, dhe tani që flasim. Megjithëse shohim largimin e popullsisë, prapë ka nevojë. Patologji ka shumë por ka një bashkëpunim mes kolegësh për të mbuluar komplet sferën e ORL.”, u shpreh ai në Dritare TV./M.K/dritare.net
